Znajdź zawartość
Wyświetlanie wyników dla tagów 'sabellid' .
Znaleziono 1 wynik
-
Rurówki – to poprostu stworzenia, które żyją we własnych tubach. Większość z nich należy do jednej z dwóch wielkich grup, które nazywamy sabellids oraz serpulids.Niektóre osobniki z tych grup regularnie spotyka sie w handlu. Jednak ich piękny wygląd oraz interesujący sposób bycia nie oznacza przeznaczenia dla każdego. Rurówki z grupy sabellid tworzą mocny lecz elastyczny pancerz, który niekiedy bywa pokryty warstwą detrytusu, mułu, piasku lub małymi kawałkami muszli, natomiast grupa serpulids charakteryzuje się bardzo twarda budową rurki z węglanu wapnia. Wiele z „twardo-rurowych” serpulids tworzy również małą zatyczke/klapke, nazywaną operculum (wieczko), którego mogą używać do zamknięcia sie wewnatrz, kiedy „miękko-rurowe” sabellids nie stosuja takiej metody.Wyróżnia sie kilka wyjątków, lecz powyższe to najgłówniejsze cechy. Wszystkie z rurówek tworzą tzw. korone, która wystaje poza tube aby pobierać pokarm oraz dokonywać wymiany gazowej.Służą zarówno jako sito oraz skrzela.Zazwyczaj są kolistych kształtów, składających się z wielu odnóg nazywanych radioles, które są pokryte malutkimi, włosowatymi mackami.Dlatego wiele wygląda jak mały wiatraczek lub miotełka do kurzu. Jak już wspomniałem, korony służą do łowienia pokarmu i jak to wygląda jest dość interesujące. Spodnia powierzchnia każdej odnogi (radiole), jest pokryta malutkimi rzęskami, które rytmicznie poruszają sie wraz z prądem wody, który przepływa od spodu korony, przez ramiona i dalej poza rurówke. Natomiast wierzchnia strona kazdej odnogi, posiada szereg rowków biegnacych środkiem od szczytu do centrum korony.Prawidłowo dolny przepływ wody skierowany ku górze, dostarcza drobne cząstki, które są wyłapywane przez malutkie prądy wodne tworzone w wierzchniej warstwie radioli, nastepnie sa transportowane do otworu gębowego za pomacą rzęsek.Oprocz tego każda zdobycz jest sergregowana i za duże bądź niewłaściwe cząsteczki są wydalane. Dodatkowo, wraz ze wzrostem zmieniają sie upodobania co do wielkości pokarmu.Za młodu wyłapują bakterie badz jednokomórkowy fitoplankton, kiedy dorosłe akceptuja o wiele większy zooplankton (jednak wciąż bardzo drobny).Jak można się domyślić wielkość pokarmu może wpływać na to jakie rozmiary osiągnie dorosły osobnik.Rurówki sa bardzo wybredne. Kilka powszechnych gatunków: Przyglądnijmy sie kilku głównym gatunkom rurówek.Jest mnóstwo dziwactw, które ukazuja sie w sklepach tu i tam, oraz wiele innych przypadkowych okazów przenoszonych na skale lub koralach, ale mowa tutaj o czterech podstawowych, które można regularnie spotkać w sprzedaży. Feather dusters (miotełki do kurzu ? ) : Jest kilka stosunkowo dużych zaliczanych do sabellid nazywanych feather dusters, ale Sabellastarte magnifica i S. Spectabilis sa najpopularniejsze.Są do siebie tak podobne że nie można ich rozróżnić bez wyciągania ich z własnych tubek.Jeśli naprawde chcesz sie dowiedzieć , który z rodzaju posiadasz, łatwiej jest się dowiedzieć skąd pochodzi – jeśli to możliwe. S. Magnifica zamieszkuje Karaiby, natomiast S. Spectabilis pochodzi z Indo-pacyfiku. Te dwa gatunki mogą osiągać 8 cali (ok. 20cm) długości, oraz posiadają cudowną koronę zazwyczaj w rozmiarach do 4 cali średnicy w niezłych kolorach.Warto zaznaczyć ze budują strukture z mułu/detrytusu , nie używając piasku lub wiekszych drobin.Są zazwyczaj najczęściej oferowanymi rurówkami w handlu.Oznacza to że nie są bardzo trudne w hodowli, jednak nadal są bardzo wrażliwe na rozmiar cząstek pokarmu. Cluster dusters (gromadka): Cluster dusters to głównie Karaibskie Bispra brunnea, są o wiele mniejszymi z grupy sabellids.Posiadają miekką tubę, maksymalnie dorastają do kilku cali długości, a korony zazwyczaj pół cala w dorosłej formie. Są jednakże bardzo atrakcyjne, zwkle pojawiają sie w ciasnej kępie złożonej z wielu osobników. Dosyć przewrotnie, te stworzenia mogą rozmnażać sie asexualnie i jeśli warunki są wystarczające ich liczba powieksza się bardzo szybko.Niestety w wiekszości przypadków są raczej trudne w utrzymaniu w dłuższym okresie czasu, dlatego nadzieja na rozrost w akwarium jest wysoce optymistyczna dla wiekszości hobbystów. Christmas Tree worms (rurówki choinkowe): Wieloszczety, Spirobranchus spp., są dość niezwykłe ponieważ możesz je zobaczyć tylko żyjące miedzy koloniami koralowców twarych.Kiedy mówie “wewnątrz”, mam na myśli to że one zamieszkują korala w postaci larwalnej, a ich twarde tuby są efektywnie pokrywane przez szkielet rosnącego koralowca – staje się wiec zintegrowany.Zazwyczaj zamieszukują kolonie Porites. Ich rurki, generalnie zwinięte spiralnie, mogą dorastać 3 cali długości całkowitej, a ich unikatowe korony w granicach 1 cala w pełnej okazałości.Mówiłem że są unikatowe (korony) ponieważ są skręcone w góre, począwszy od szerokiego spodu do cieniutkiego czubka, niczym korkociąg, oraz spotyka sie je w parach wystających z jednej tuby.Wyglądając inczej niż tradycyjne feather dusters, ich korony naprawde wyglądem przypominają dwie malutkie choinki, spotykane w wielu slicznych kolorach oraz w różnych wzorkach. Były bardzo często spotykane w dawniejszych czasach, gdy prawdziwa żywa skała z Florydy była dostępna i kiedy były spotykane na fragmentach z naturalnych dzikich skał.Niestety teraz tego nie można dostać i trzeba kupowac koralowce aby zdobyć te rurówki (pochodzące z Indo-pacyfiku).Zatem musisz być pewien że potrafisz opiekowac sie nimi odpowiednio – zarówno koralowcem. Są one polecane do akwariów rafowych tylko! Cocoa worms (kokosowe/kakaowe rurówki): Indo-pacyficzne wieloszczety, Protula bispiralis, które sa również nazywane “twardymi rurówkami”, są kolejnym duzym i pięknym gatunkiem.Posiadają tube w długości ponad stopę (ok 30cm) długości orac cal średnicy, posiadają również dwie barwne korony – są podzielone i przypominają bardziej christamss tree worms aniżeli sabellid lub cluster dusters. Są dosyć łatwo spotykane w handlu, ale niestety są najprawdopodobniej najtrudniejsze w dłuższej hodowli.Pomimo ich duzych rozmiarów, wymagają odpowiedniego pokarmu, którego brakuje w wiekszości typowych akwariów. Nawet w świetnie prosperującym zbiorniku, utrzymują sie nie dłuzej niż kilka miesięcy. Kilka podstawywych problemów: Przyglądnijmy się kilku aspektom i problemom, które powinno sie wiedzieć przy opiece nad rurówkami . Brak stałego zaczepienia: Rurówki nie mogą być turlane po piasku przez prądy cyrkulacyjne, lub poprostu leżeć na piasku co uniemożliwi im odżywianie.Powinny natomiast być stabilnie umocowane na formacjach skalnych (najlepiej kleić lub delikatnie przyłożyć kawałkiem skały). Wkładając tube w szczeline skalną, nalezy zwrócić uwage aby nie skruszyć lub złamać jej struktury.W zależności od rozmiaru, musimy również zwrócic uwage aby mieszkaniec tuby miał wystarczająco dużo miejsca na rozwiniecie w pełni swojej korony (należy zwrócić uwage na cyrkulacje wody, która buja mackami rurówki). Ostatecznie można też zakopac tube w piasku, pamietając jednak o rozmiarze jej korony. Opuszczanie tuby: Nie jest to powszechne, ale zdaża się że rurówka wypełza z własnego lokum i urządza sobie wycieczke po akwarium.Nie można wtedy próbować osadzić jej spowrotem do tubki, ponieważ zdecydowanie nie chce tam być oraz zazwyczaj taka operacja kończy sie śmiercią zwierzęcia.Pamiętajmy że są to bardzo delikatne i miękkie stworzenia, które bez ochrony stnowią świetny posiłek, co potwierdza że w takim wypadku musi być koknretny powód takiego zachowania.Zazwyczaj dzieje sie tak z powodu niewłaściwego prądu wody, blokujący odżywianie sie lub przez nadgryzanie przez inne zwierze.Jeśli uda jej sie przeżyc taka wyprawe, powinna znaleść lepsze miejsce do życia i rozpocząć budowanie nowego lokum.Zatem najlepszym rozwiązaniem sytuacji jest zostawienie rurówki w spokoju i pozwolenie jej działać na „własną rekę”. Tracenie korony: Zdaża się że rurówka pozbywa się własnej korony – tak, całej korony.W takim wypadku można znaleść ją gdzieś w pobliżu spoczywającą na dnie.Może się wydawać ze to oznaka śmierci, lecz na szczęście one potrafią regenerować tą część ciała.Nie wyrzucaj wiec rurki! Może to zająć kilka tygodni, ale zazwyczaj odrasta.Zazwyczaj nowa korona jest znacznie mniejsza od poprzedniej. Nie są udowodnione żadne powody dlaczego one to robią, uważa sie tylko ze ma to związek z zagłodzeniem badź kiepskimi parametrami wody.Złą oznaką jest jeśli dzieje sie tak wielokrotnie, ponieważ za którymś razem może juz nie wystawic macek – będąc martwą. Zostają zjedzone: Tak, rurówki są w diecie niektorych morskich zwierząt. Niebezpieczne są ryby motyle, ktore chętnie je zjadają, część wargatków oraz żagiewkowate (np. Neocirrhites armatus) również je bardzo lubią.Wiele krabów może je rozrywać, a nawet niektore wężowidła mogą zrobić sobie z nich posiłek.Na szczęście prawie wszystkie motyle, wargatki oraz większość krabów jest niemile widziana w zbiorniku typowo rafowym. Zagłodzenie: Rurówki żywią sie stosunkowo drobnym pokarmem, którego wiekszość akwariów poprostu nie może im dostarczyć.Jeśli posiadasz złoże DSB lub refungium powinno być wszystko dobrze, lecz dla wielu akwarystów nie jest to wystarczające w utrzymaniu tych zyjątek przy życiu.Nawet używając najwyzszej jakości planktonumożna nie odnieść sukcecu. Jak wspomniałem , różne typy rurówek bywają wybredne w tym co zjadają.Bywa że jedne uwielbiają dany pokarm, a inne go poprostu nie tolerują.Niektóre (zwłaszcza małe gatunki) mogą się rozmnażać w akwarium bez specjalnego dokarmiania, kiedy inne w tym czasie wymierają z głodu, nawet udzielając im kąpieli w zawiesinie z pokarmem.Niestety w wiekrzości wypadków chów kończy sie niepowodzeniem, dopóki nie jesteśmy w stanie zapewnić im szerokiej gamy pokarmów w różnych rozmiarach – a to naprawde nie jest łatwe.Sugeruję więc że jeśli nie czujesz sie gotowy, zostaw chów tych zwierząt na póżniej. Kończąc temat związany z pokarmem, musisz pamiętać ze ich odżywianie polega na łapaniu drobinek przez wytworzone prądy wody biegnącej od spodu ich korony.Zatem jeśli wybrałeś karmienie ich za pomoca strzykawki, nie wyciskaj zawartości prosto w ich macki (radiole). To nie zadziała! Powinieneś natomiast delikatnie rozpylic pokarm obok, aby zwierze samo w naturalny sposób wyłapało karme. Jest to tłumaczenie tego artykułu: http://www.saltcorne...hp?articleID=53 Osobiście posiadam dwie piękne rurówki, a nimi są Protula bispilaris oraz Sabellastarte magnifica. Do stworzenia tego wątku zomtywowało mnie zrzucenie pieknej korony Protuli.W ruch poszedl fito plankton oraz inne drobne pokarmy w zawiesinie - oczywiscie jako dodatek do mrożonek.Aktualnie widać jak pięknie tworzy sie nowy wachlarz, robie jej fote co kilka dni, także obiecuje odświeżyć temat w niedługim czasie o foto relacje z regeneracji. Zapraszam do wymiany zdań i doświadczeń. Pozdrawiam
