Dawno nic nie pisałam, więc wypada coś wrzucić kupa mięci.
Po bardzo długim czasie ciut powiększyła się obsada rybna. Doszły dwie nemateleotris magnifica, jakiś tydzień czy dwa temu temu, plus probowałam paracheilinus mccoskeri. Magnifiki na dzień dobry dostaly po pletwach od hepatusa. Dory biegala za nimi i gryzla je w pletwy, a te sierotki zamiast się gdzies schować, to siedzialy na przyslowiowym widelcu. Zgasilam światło, zostawilam tylko nocne. Mimo tego Dory, która zwykle po zgaszeniu grzecznie idzie spać, ciągle nad tymi magnificami plywala. Wargacza nikt nie ruszał, nawet moje pozostałe 3 wargatki. Mimo wszystko chłopak był panikarz. Wzielam go ze sklepu, był zdrowy, tylko płetwy miał troszkę uszkodzone i bardzo nerwowy, dyszal, więc poszedł do kotnika na 3 dni. Mam fajny duży kotnik, dostał rurkę pcv, w ktorej spal. Doszedł do siebie, jadł. Wpuściłam do akwarium. Panikował znów. Potem dwa razy jeszcze go odlawiałam, dawalam do kotnika, czekałam kilka dni, aż się uspokoi, zacznie jeść. Po kilku dniach wpuszczalam i znów dostawał ataków, podpływał pod powierzchnię, łapał powietrze atmosferyczne i miotał się. W końcu dostal infekcji płetwy ogonowej, w ciągu 24h stracił całą i niestety odszedł 
Magnifiki sobie poradzily. Jedna wprosiła się mieszkać do ptereleotris evides, druga do leucotaenii. Dory im odpuściła, fajnie sobie radzą.
Dziś przywiozlam z erybki skarb, na który polowałam ze 3 lata. Dość rzadko się pojawiał i jeśli już, to akurat wtedy, gdy miałam ospe, zbyt świeży zbiornik lub rybcia była wielkosci paznokcia i strach ją było wpuscic do takiej szarańczy. Dziś z sercem na ramieniu wpuszczalam, bo to też maluch, ze 4 cm, a moja zagiewka i Dory są ostatnio dość niegościnne, ale maluch już od godziny sobie spokojnie na tyłach znalazł tymczasowa kryjówkę i nikt się nim nie zainteresował. Nawet hepek i żagiewka. Oto on:
Już w nim jestem zakochana. Oprócz jego osobistego uroku, który mnie rozbraja liczę tez po cichu na to, że rybka rozprawi się z plagą ślimakow osiadlych i nie ruszy mi przy okazji rozgwiazdy piaskowej, jak to mają w zwyczaju jego kuzyni lactoria cornuta.