Historia edycji

Cytat

Jest znany jako paradoks Darwina: rafy koralowe są pełne życia zwierzęcego i roślinnego, ale istnieją w czystych, pozbawionych składników odżywczych wodach. Skąd pochodzi jedzenie? Odpowiedzią są gąbki, twierdzą naukowcy z Holandii. Według nowego badania opublikowanego w czasopiśmie Science, gąbki pobierają materię organiczną wyrzucaną przez koralowce i algi i przetwarzają ją na żywność spożywaną przez większe organizmy, takie jak ślimaki i kraby. Rezultatem jest „pętla gąbczasta”, która pozwala rafom rozwijać się w niegościnnych wodach. „Największym źródłem energii i składników odżywczych wytwarzanych na rafie są rzeczy, których nie można zobaczyć” – powiedział główny autor, Jasper M. de Goeij, biolog morski z Uniwersytetu w Amsterdamie. „I nikt inny poza gąbkami nie może korzystać z tego źródła”. Zespół dr de Goeija odkrył ten proces, obserwując cztery popularne gatunki gąbek rafy koralowej w akwariach. Wchłonęły węgiel i azot z wody i przekształciły od 11 do 24 procent w choanocyty, komórki filtrujące, które wyściełają wewnętrzne ściany gąbki. Gąbki szybko zrzucały te choanocyty, które następnie były zjadane przez większe organizmy. Naukowcy potwierdzili, że gąbki zachowywały się podobnie w naturalnym środowisku oceanicznym.

Inni naukowcy twierdzą, że gąbki mogą być odpowiedzią na paradoks Darwina. W 2001 roku niemiecko-jordański zespół zbadał gąbki w pięciu rafach Morza Czerwonego i odkrył, że zjadały i wydalały ponad 60 procent fitoplanktonu, który przeszedł przez ekosystem. Zespół zasugerował, że te wydzieliny służyły jako pożywienie dla innego życia koralowców. Ale dr de Goeij mówi, że jego zespół jako pierwszy odkrył, że gąbki również przetwarzają rozpuszczoną materię organiczną. „Myśleli, że gąbki pochłaniają głównie cząstki (fitoplankton lub jednokomórkowe algi)”, powiedział dr de Goeij w e-mailu. „Ale okazuje się, że odgrywają one tylko niewielką rolę”. Dodał, że odkrycia mogą pomóc w wysiłkach na rzecz ochrony zagrożonych raf koralowych.

https://www.nytimes.com/2013/10/08/science/sponges-recycle-food-for-reefs.html

Jest znany jako paradoks Darwina: rafy koralowe są pełne życia zwierzęcego i roślinnego, ale istnieją w czystych, pozbawionych składników odżywczych wodach. Skąd pochodzi jedzenie? Odpowiedzią są gąbki, twierdzą naukowcy z Holandii. Według nowego badania opublikowanego w czasopiśmie Science, gąbki pobierają materię organiczną wyrzucaną przez koralowce i algi i przetwarzają ją na żywność spożywaną przez większe organizmy, takie jak ślimaki i kraby. Rezultatem jest „pętla gąbczasta”, która pozwala rafom rozwijać się w niegościnnych wodach. „Największym źródłem energii i składników odżywczych wytwarzanych na rafie są rzeczy, których nie można zobaczyć” – powiedział główny autor, Jasper M. de Goeij, biolog morski z Uniwersytetu w Amsterdamie. „I nikt inny poza gąbkami nie może korzystać z tego źródła”. Zespół dr de Goeija odkrył ten proces, obserwując cztery popularne gatunki gąbek rafy koralowej w akwariach. Wchłonęły węgiel i azot z wody i przekształciły od 11 do 24 procent w choanocyty, komórki filtrujące, które wyściełają wewnętrzne ściany gąbki. Gąbki szybko zrzucały te choanocyty, które następnie były zjadane przez większe organizmy. Naukowcy potwierdzili, że gąbki zachowywały się podobnie w naturalnym środowisku oceanicznym.

https://www.nytimes.com/2013/10/08/science/sponges-recycle-food-for-reefs.html