Tester

Ale nikt nie mowi ze sie nie da. Tylko w tym konkretnym przypadku i tak nie utrzymamy niezmiennego KH, a po drugie trzeba jednak o tym swietle pamietac ( o ile da sie sciemnic). To jest doskonaly przyklad na porownanie HT i LT choc przyznam ze dla mnie LT w temacie Ballingato odmierzanie w menzurce i lanie z reki wiec takie pompki to juz chyba MT w kazdym razie mamy porownanie. Z jednej strony, spory naklad finansowy na pompe dozujaca, spokoj z dozowaniem i stabilne KH. Z drugiej strony tanie jak barszcz rozwiazanie (albo darmowe w przypadku menzurki) natomiast dochodzi kilka(dziesiat) sekund czasu i ciagle wahania KH (o ryzyku zapomninia o dozowaniu nie wspomne). Nie twierdze jednak ze to nie dziala. Ale jak to mowia "cos za cos"

Jak to nie kalibrujesz?

po czekaj, tydzien, dwa, moze miesiac - bedziesz mial swoja parke.

No wlasnie to robie. Zasypuje reaktor, wyczyszcze szyby, odpieniacz. Sprawdze temperature, pH na wyswietlaczu i ciesze sie akwarium Majac akwarium HT nie robie wcale wiecej niz bym robil przy akwarium LT. Dodatkowa praca to moze kalibracja sondy pH raz na pol roku.

Pamietajcie ze "nasza: kalcyfikacja to proces biochemichczney a nie chemiczny. pH i KH same z siebie jej nie determinuja. Korale maja pewien optymalny zakres wartosci parametrow w ktorym kalcyfikacja idzie najszybszym tempem z najmniejszym nakladem energii (co nie znaczy ze tej energii nie musi wydawac). Im bardziej parametry odbiegaja od tego optimum tym trudniej koralowi odkladac CaCO3. To tak jak z budowaniem kilkupietrowego domu z cegiel. Najszybciej budowano parter, a potem im wyzej tym wolniej bo wnoszenie cegiel na wyzsze pietra kosztuje wiecej energii

bober - a co to znaczy nic nie robic przy akwarium?

Zrodlo: http://www.scielo.sa.cr/scielo.php?pid=S0034-77442012000500010&script=sci_arttext

Podobno ryby duuzo latwiej znosza szybki spadek zasolenia niz jego gwaltowny wzrost.

A gdzie jest granica miedzy jeszcze LT a juz HT?

Ostatnio w naszym swiecie akwarystów morskich trwaja wzmożone dyskusje na temat światla, wybarwienia korali i ich przyrostow. Przy okazji jednej z takich dyskusji dostalem od Grzegorza linka do ciekawego artykulu dotyczącego procesu kalcyfikacji u korali budujacych szkielety wapienne. Postanowilem przetlumaczyć caly artykul z dokladnym uwzglednieniem procesow chemicznych samej kalcyfikacji mając nadzieje, że stanie się on zaczątkiem dyskusji o przyrostach korali. Artykul jest w miare wiernie przetlumaczony. I nie zostal zamieszczony na NR w celach komercyjnych Jak rosną rafy koralowe? Napisany przez Dr Tima Wijgerde (tlumaczenie by Tester – link do oryginalu: http://www.coralscie.../how-reefs-grow). Rozmawialem z autorem opracowania i uzyskalem jego pozwolenie na publikacje tekstu u nas za co chcialem mu serdecznie podziekowac. (Tim, if you are reading this, on behalf of our community I'd like to say big thank you for your consent to translate and publish your article ) Rafy koralowe są powszechnie znane z ich majestatycznego piękna , Te podwodne porowate struktury należą do najbardziej bogatych gatunkowo biotopów na planecie . Są domem dla niezliczonych zwierząt kręgowych i bezkręgowych i przez wielu zostały udokumentowane i odwiedzane. Te unikalne ekosystemy zostały stworzone przez połączone siły miliarda maleńkich zwierząt bezkręgowych ; polipów koralowych . Po wielu badaniach naukowych , stało się jasne, jak te zwierzęta były w stanie stworzyć ogród Eden praktycznie z niczego . Polipy koralowe , twórcy życia Korale są to głównie organizmy osiadle siedzące, tworzace kolonialne polipy , choć istnieją gatunki zyjące samotne . Polipy koralowe mają ramiona , otwor gębowy, jame chlonąco-trwiącą i są połączone ze sobą poprzez wspólne tkanki zwanej coenosarc . Zewnętrzna warstwa komórek ramion polipa jest zawiera nematocysty , komórki parzydelkowe wypełnionych neurotoksyną . Pozwala to koralom paraliżować ofiarę, od małego planktonu do nawet małych ryby , w zależności od wielkości polipa . Jama chlonąco-trawiąca ma postac prostego worka, które u wielu gatunków koralowców są połączone ze sobą , co pozwala im dzielić się składnikami odżywczymi . „Jelito” jest również miejscem, w którym znajdują się gonady korala . Rysunek 1. Wsrod korali mieszka niewyobrazalna ilosc gatunkow, jak na przyklad ta zolta rurowka czy niebieskie oslonice Wiele gatunków koralowców buduje szkielety , które zapewniają schronienie przed drapieżnikami . Pomagają one również nowo wykształconym polipy koralowe przymocować się na skalistym podłożu . Szkielety, które są budowane przez spodnią część skóry korala , przez wieki utworzyły kolorowe rafy , które znamy dzisiaj . Szkielet korala jest wykonany z węglanu wapnia (lub aragonitu ) . Cząsteczki tworzące szkielet są wydzielane przez warstwe calicoblastyczna lub nabłonek ektodermalny skóry, który jest wewnątrzną warstwą skóry (czyli ta część tkanki która bezpośrednio styka się ze szkieletem. Dopisek Testera) . Proces ten zużywa znaczne ilości energii , a tempo, samego procesu jest dość powolne. Niektóre korale mogą rosnąć o 5 mm (0,2 cala) w każdym miesiącu , podczas gdy inne , takie jak koralowce głębinowe mogą rosnąć znacznie wolniej. Ten proces wapnienia jest bardzo energochłonne, a potrzebna energia jest dostarczana przez glony zamieszkały w tkankach koralowców . Grupa glonów z rodzaju Symbiodinium utworzyła partnerstwo z korali , nazywane są one zooxantellae . Produkują cukry za pomocą energii słonecznej , podobnie jak robią to rośliny wyższe. Ten proces nazywamy fotosyntezą. Dostarcza ona do 95% energii potrzebnej do zycia koralom . Kiedy rafy koralowe umierają , na przykład na skutek wzrostu temperatury , większość mieszkańców rafy umiera, lub opuszcza teren . Dzieje się tak dlatego, że koralowce nie tylko zapewniają przestrzeń życiową , ale również są kluczowym źródłem pożywienia dla wielu gatunków , takich jak ryby i ślimaki. Budowy szkieletu koralowców Korale tworzą swój szkielet za pomocą warstwy calicoblastycznej. Warstwa ta zawiera wyspecjalizowane komórki, które w sposób ciągły wydzielają się wapń ( Ca2 +) i jony wodorowęglanowe ( HCO 3 ) do otoczenia zewnętrznego (czyli poza enoderme ale w strone szkieletu a nie do wody. Dopisek Testera). Ostatecznie prowadzi to osadzania macierzy węglanu wapnia ( CaCO3 lub aragonitu ). Transport tych jonów następuje wbrew gradientowi stęzeń przez co wymaga sporo energii (w biochemii ten proces często nazywany jest „pompowaniem”. Dopisek Testera), a ta energia jest dostarczana przez rafy w symbiozie z zooxantellami . Wiele gatunków jest stanie rosnąć ponad 1 cm (0,4 cala) na miesiąc w ten sposób. Według szacunków , tropikalne korale twarde są w stanie zbudować około 10 kg aragonitu na m2 rocznie ( 2,25 kg na metr kwadratowy ft rocznie ) . Ponieważ światło generuje większą część potrzebnej dla korala energii, proces ten jest powszechnie nazywany przez naukowców jako "wapnienie stymulowane światłem" (tłumaczenie bardzo luźne bo w orginale było “light-enhanced calcification” i nie bardzo umialem to inczej przetlumaczyć Dopisek Testera) . Dzieki wielu eksperymentom stało się jasne , że to stwierdzenie jest prawdziwe. Korale odkładają znacznie więcej węglanu wapnia w ciągu dnia,w przypadku gatunku Stylophora pistillata jest około cztery razy więcej w dzień niż w nocy . Podobnie jest u Galaxea fascicularis Stwierdzono również , te różnice w tempie wzrostu mogą być rejestrowane , już po 10 minutach, od włączenia światła. Tworzenie czegoś z niczego , jak to działa ? Budowy szkieletu koralowców jest procesem złożonym i można podzielić go na dwie główne etapy : Krok 1 : Podejmowanie budulca Pierwszym etapem jest wchłanianie wapnia i jonów dwuwęglanu z wody przez pory ektodermy (czyli zewnetrznej tkanki korala. Dopisek Testera). Następnie jony te są wprowadzane do jamy chlonąco-trawiącej zwanej inaczej coelenteron . Proces ten jest polega na dyfuzji i dlatego nie wymaga energii. Rysunek 2 :pobieranie jonów wodorowęglanów z wody morskiej przez ektoderme polipa . Jony dyfundują przez obie warstwy komórkowe i mesoglea (galaretowata, bezkomorkowa warstwa pomiedzy dwoma warstwami komorek – endo i ekto-dermalna. Dopisek Testera), po czym trafiaja do coelenteronu . Część jonów (HCO3- dopisek Testera) rozdziela się na CO2 i jony wodorotlenowe ( OH-) . Główną głównym odbiorcą CO2 są zooxantellae . Jony wodorotlenkowe pomaga stabilizować pH coelenterony przez reakcję z protonami (H + ), jony ( opracowane na podstawie obrazu Hans Leijnse i Furla i wsp., Journal of Exp Biol . , 2000. ) . Część jonów rozdziela się na CO2 i jonów wodorotlenowych ( OH-) . Główną część cząsteczek CO2 pobierana jest przez zooxantellae . Jony wodorotlenkowe pomagają stabilizować pH coelenteronu przez reakcję z protonami (H + ), jony do wody ( H2O ) . Krok 2 : Transport budulca do rosnącego szkieletu Następnym krokiem jest przenoszenie jonów wodorowęglanowych do tak zwanego płynu calicoblastycznego , który jest warstwą wody znajduje się bezpośrednio pod polipem , w którym zachodzi odkładanie aragonitu . To proces wymagający energii , która z kolei wymaga nośnika energii . Tym nosnikiem uzywanym przez wszelkie życie na naszej planecie jest ATP ( adenozynotrójfosforanu ) . Sam ATP jest wytwarzany w mitochondriach ( rys. 3) .Komórki calicoblastyczne w zewnętrznej warstwie skóry maja dużaą ilość tych organelli komórkowych , które ciężko pracuja na co dzień , aby umożliwić koralom budowanie szkieletu (ATP – można sobie wyobrazić z trzema resztami fosforanowymi PO4. Kazde oderwanie jednego anionu PO4 uwalnia energie do brocesow biochemicznych. ATP może oddac dwie porcje energii przechodzac z trojfosforanu przez dwufosforan do monofosforanu ATP>ADP>AMP, a następnie musi być naladowany w midochodriach lub chloroplastach poprzez ponowne dolaczenie reszt fosforanowych. Dopisek Testera). ATP wytwarzany jest przez utlenianie węglowodanów i kwasów tłuszczowych , a otrzymana energia jest zużywana głównie do transportu jonów wapnia przez warstwy calicoblastyczne ( rys. 3 ) . Węglowodany wytwarzane przez zooxantellae i zapewniają do 95% budgetu energii . Transport jonów wodorowęglanowych odbywa się poprzez wymianę ujemnie naładowanych cząsteczek ze środowiska zewnętrznego ( reprezentowane przez A- ) . Zasada ta jest nazywana antyportem . Pompowanie jonów wapniowych przez błonę komórkową jest również wykonywane przez system antyportowy ,jedyną różnicą jest to, że jony wapniowe , a także protony ( H +) muszą być transportowane wbrew gradientowi . Jest to podobne do łososia, który próbuje płynąć w silnym przeciwprądzie ; to zrozumiałe, że zużywa dużo energii . ATP jest nośnikiem energii dla procesu transportowania wapnia / H + . Rysunek 3 :osadzanie węglanu wapnia przez zewnętrzną warstwę skóry lub ektodermy na macierzy wapniowej . Jony wodorowęglanowe ponownie dyfunduja przez mezoglee , ale proces ten nie jest jeszcze w pełni zrozumiały. Następnym krokjest jednak nie pasywny, lecz aktywny, jony wodorowęglanowe są pompowane do płynu calicoblastycznego przez system Antiport który wykorzystuje jony naładowane ujemnie (- ) . Jony wapnia Ca2 + i jony H + również przemieszczane do warstwy wapniejących. Ten sposób wykorzystuje energię, która jest dostarczany przez hydrolizę ATP do ADP i nieorganicznego ortofosforanu ( Pi ) . Zauważcie, że większość wodorowęglanów pochodzi z komórki własnego metabolizmu ; mitochondria wydychają CO2 , po czym enzym anhydrazy węglanowej ( CA ) katalizuje reakcję generowania jonów wodorowęglanów (HCO3 - ) . Przyjmuje się, że75 % dostępnego wodorowęglanu pochodzi od samych koralowców, a nie z wody ! Ostatecznie ,wodorowęglan i wapń wytrącają się razem w postaci węglanu wapnia ( CaCO3 ). Uwolnione protony ( H +) są stale pompowana z powrotem do komórek koralowych , aby zapewnić stałą, wysoką wartość pH w warstwie calicoblastycznej. W miejscu kalcyfikacji pH w ciagu dnia wynosi ok 9,3 , i spada do około 8 wieczorem. Oznacza to, że wzrost większości korali następuje w ciągu dnia ( modyfikowany Furla et al , Journal of Exp . Biol . 2000 ). Ostatecznie wodorowęglan i wapń wytrącają sie w postaci węglanu wapnia ( CaCO3 ). Uwolnione protony ( H +) są stale pompowane z powrotem do komórek koralowych , aby zapewnić stałą wysoką wartość pH w warstwie calicoblastycznej. Jest to związane z bardzo ważnym procesem równowagi chemicznej w wodzie morskiej : Rysunek 4 :Równowaga CO2 . Jak poziom pH spada , więcej jonów węglanowych jest przekształcanych w jony wodorowęglanowe . To zapewnia więcej miejsca dla nowych jonów węglanowych , takich jak te ze szkieletu koralowców. Z tego powodu , koralowce utrzymują wysoki poziom pH płynu warstwie calicoblastycznej , aby zapobiec rozpuszczeniu nowo wytworzonego szkieletu . Ilość wolnych jonów węglanowych nazywna jest aragonitowym stanem nasycenia . W ciągu dnia poziom pH płynu calicoblastycznego jest około 9,3 i około 8 w nocy . Przytych poziomach pH , węglan wapnia nie rozpuszcza się i wytrąca się jako aragonit ( zdjęcie: Tim Wijgerde ) . Obecny wzrost stężenia CO2 w atmosferze powoduje powolny spadek poziomu pH w morzach, ze względu na to, że pochłaniają one około 20% tego gazu cieplarnianego . Gdy CO2 rozpuszcza się w wodzie, obniża się wartość pH poprzez uwalnianie jonów H + . Jeśli obecne emisje CO2 utrzymują poziom ten spadnie do około 7,4 w roku 2150 , rozpuszczając całą rafę koralową . Na długo przed tym, bielenie korali zniszczy niemal wszystkie rafy pozostawiając nagie plamy gruzu . Nawet teraz jest zauważalne zwolnienie procesu kalcyfikacji , a organizmy kalcyfikujące w umiarkowanych mórzach są szczególnie dotknięte . Wynika to z fizykochemicznych procesow zachodzących w oceanie. Wapń rozpuszcza się łatwiej w chłodniejszych wodach. Zwróć uwage na wytracanie wapnia na grzałkach w akwarium . To jest po prostu dokładnie odwrotne zjawisko . Zasadowość ,głównym źródłem wodorowęglany ? Chociaż rozpuszczanie CO2 w oceanach stanowi główne przyszłe zagrożenie , proces ten jest bardzo przydatny w tkance koralowej . Obok przyswajania wodorowęglanów , korale produkują dużo tych jonów w trakcie własnych procesów metabolicznych . Badania wykazały, że 70-75 % budżetu wodorowęglanu pochodzi z przekształcenia wewnątrzkomórkowego CO2 ! . Oznacza to, że tylko 25-30 % jonów wodorowęglanowych koral pobiera zwody . Chociaż korale produkują więcej CO2 przy wyższej intensywności światla , naukowcy odkryli , że proporcje te są stałe w różnych poziomach natężenia światła . Produkcja wodorowęglanów z CO2 zwykle jest procesem biernym i zależy od pH . Jednakże , komórki posiadają enzymy, które są zdolne do katalizowania reakcji chemicznej . Enzym anhydraza węglanowa (CA ) katalizuje reakcję między CO2 i wody do wodorowęglanu , wytwarzając tym samym znaczne ilości tych jonów. Zaleca się jednak utrzymać poziom KH między 2,5 a 3 meq / l (kh 7-8,4 Dopisek Testera) , ponieważ wodorowęglany są nadal pobierane z wody dla prawidłowego wzrostu koralowców . Ponadto , wodorowęglany pomagają ustabilizować pH akwarium zwłaszcza w porze nocnej . Rysunek 5. Korale zdobywaja wiekszosc jonow wodoroweglanowych z wlasnego metabolizmu - az do 75% Odkladanie weglanu wapnia przez polipy stworzylo miejsce zamieszkania dla niezliczonej ilosci gatunków. (foto: Hans Leijnse) Dlaczego koralowce rosną szybciej w ciągu dnia ? Badania laboratoryjne wykazały, że koralowce rosną dużo szybciej w ciągu dnia. Czemu tak jest ? Istnieje kilka możliwych wyjaśnień tego zjawiska . Pierwszy proces , który może zwiększyć kalcyfikacje jest wysokie wytwarzanie ATP przez komórki calicoblastyczne, gdy otrzymują one znaczne ilości węglowodanów z zooxantelli. Stężenie ATP mierzone w tkankach Galaxea fascicularis jest o 35 % wyższe w koloniach inkubowanych w świetle w stosunku do tych inkubowanych w ciemniości . Obfitość ATP oznacza, że jest ​​wystarczająco dużo energii dostępnej dla transportu jonów wapnia i wodorowęglanu do płynu calicoblastycznego . Drugi powódem, jest wzrost wartości pH tkanki w ciągu dnia, gdy zooxantellae pochłaniają więcej CO2. Korale mają mniejsze trudności z deponowania aragonitu przy wyższych poziomach pH , . Trzecim możliwym powodem podwyższonej kalcyfikacji w ciągu dnia może być aktywacja pompy + / H + , Ca2 , która jest wrażliwa na światło, zwiekszając w ten sposób liczbę budulca transportowanego na szkielet . Wreszcie, dodatkowa produkcja wodorowęglanu może wplynąć na predkość budowy szkieletu(tabela 1 ). W ogólnieproces wapnienia mogą być zestawione z następującym równaniem: Ca 2 + + 2HCO3 - - > CaCO3 + CO2 + H2O Tabela 1:Przegląd stężenia wapnia / wodorowęglanów i pH w różnych częściach korala w ciągu dnia i nocy . Czerwone cyfry oznaczają główne czynniki stymulujące zwapnienie: wysoka produkcja wodorowęglanów i wysokim pH w płynie calicoblastycznym . Wysokie stężenie wapnia jest równie ważne, co tym bardziej ma znaczenie w ciągu dnia, mimo równowagi reakcji przesunietej w kierunku tworzenia węglanu wapnia. X : brak danych ( skompilowany z Furla i wsp., Journal of Exp Biol , 2000 i Al- Horani , Biologii Morskiej , 2003. ). . Fuzja między tkanka i szkieletem Teraz, kiedy jest jasne, jak koralowce są w stanie stworzyć coś pięknego z prawie niczego ,następnym pytaniem jest , jak ich tkanka jest podłączony do macierzy aragonitu . Jest to związane z nabłonkiem calicoblastycznym , który zawiera również inne wyspecjalizowane komórki . Te inne komórki są wyspecjalizowane w przyczepności i są nazywane desmocytami. Komórki te łączą tkanki koralowców z wapiennym szkieletem za pomocą licznych występów prowadzących do mezoglei . Rysunek 6 pokazuje jeden powiekszony desmocyt biegnący głęboko w mezogleę w którym widać liczne wiązki białkowe rozciągające się dalej w mezoglei , skutecznie tworząc bardzo duży obszar styku powierzchniowego pomiędzy tkanka koralowców oraz ich szkieletem. Desmocyty są porównywalne do zewnętrznych komórek calicoblastycznych , jak przedstawiono na fig. 3, jednakże komórki te kotwiące są bardziej nieregularne pod względem morfologii . Desmocyty podłączone są do szkieletu koralowców za pomocą niezliczonych włókien , które rozgałęziają się w aragonicie, białka te tworzą rodzaj matrycy organicznej . Dodawanie aminokwasów do akwariów rzekomo powoduje wzrost koralowców , który może być wyjaśniony w części przez stymulację gromadzenia się matrycy organicznej . Inteligentne chemia Modele z tego artykułu zostały opracowane przez naukowców , interpretując niezliczone i złożone eksperymenty z wykorzystaniem izotopów promieniotwórczych wapnia i węgla . Pozwoliło to biologom prowadzić eksperymenty metodą pulse-chase , co oznacza, że​​ pobieranie i transportchemikaliów przez zwierzęta jest dokładnie mierzony . Wzrost korali jest procesem wyjątkowym , a to pokazuje nam, jak te niezwykłe stworzenia, przystosowały się do trudnych warunków w oceanicznym środowisku . Dzięki wykorzystaniu procesów biochemicznych , wiele koralowców jest w stanie zbudować szkielet , który pozwala im doczepić się do podłoża i ukryć się przed drapieżnikami . Rysunek 6 , Wygląd desmocyta łączącej tkanki koralowców ( mesoglea , m) do szkieletu koralowców , poprzez liczne występy . Wypustki ponownie rozgałęzia się na mniejsze włókna ( SF) . Jądro desmocyta ( n ) znajduje się w prawym górnym rogu , a mitochondrium ( mt ) można zobaczyć na lewej stronie . Rysunek pokazuje, że desmocyt jest połączony ze szkieletem za pomocą płytek, (PQ) przez włókna, które rozgałęziają w kierunku szkieletu . Stało się jasne, że aminokwasy, które są pobierane z pokarmem z kolumny wody są niezbędne do wzrostu koralowców , . Aminokwasy są potrzebne do przyrostu tkanki i syntezy macierzy organicznej, która rozgałęzia się na szkielecie ( obraz Toby Wright ) . Rysunek 7. Zdjecie desmocytu pod mikroskopem elektronowym. Widoczne sa wypustki wrastajace w szkielet. Sam szkielet nie jest widoczny poniewaz zostal wyedytowany (czarna przestrzen na zdjeciu) (Muscatine et al, Coral Reefs, 1997).) Referencje : Chave , KE , Smith SV i Roy KJ , węglan produkcji przez rafy koralowe , marzec Geol . , 1975 , str. 123-140 ( 12 ) Furla P , Galgani I Durand I i Allemand D , Źródła i mechanizmy transportu węgla do nieorganicznej zwapnienia koralowych i fotosyntezy , Journal of Experimental Biology , 2000, pp 3445-3457 ( 203) Al - Horani FA , Al - Moghrabi SM , de Beer D ,mechanizm zwapnienia i jego stosunku do fotosyntezy i oddychania w scleractinian koralowej Galaxea fascicularis , Biologii Morskiej , 2003, pp 419-426 ( 142 ) Falkowski , PG , Dubinsky , Z, Muscatine , L , Porter , JW , Światło i bioenergetyki z symbiotycznej koralowców. Biologia , 1984 , str. 705-709 ( 34 ) Muscatine , L. Porter , JW , Reef korale : mutualistyczne symbiozy dostosowane do środowisk ubogich w składniki odżywcze . Biologia , 1977 , str. 454 - 460 ( 27 ) Edmunds , PJ , Davies , SP ,budżet energetyczny dla Porites Porites ( Scleractinia ) . Marzec Biol , 1986 , str. 339 - 347 ( 92 ) Muscatine L , Tambutte E , Allemand D , Morfologia desmocytes koralowych , komórki zakotwiczyć calicoblastic nabłonek do szkieletu , rafy koralowe , 1997, pp 205-213 (16)

Konrad- zasadniczo masz racje. Im wiecej sprzetow tym wieksza szansa awarii. Pytanie, czy od razu taka awaria oznacza katastrofe. Ja mam jedna grzalke 200W ale za to na dwoch termostatach. Nie przegrzeje wody, w najgorszym razie przestanie grzac. To wielkiego problemu jednak nie sprawi bo bez grzalki temperatura w akwarium stabilizuje sie w okolicach 23C. Poza tym wlaczy sie alarm, a sposob na awaryjne podniesienie temperatury jest prosty.

Jacek ,mysle ze sol ze stabilnym KH 8.2-8.3 jest ok. Wieksze problemy moga poczynic sole z KH powyzej 12.

Zastanawiam sie ile osob konfiguruje swoje zbiorniki w wersji LT lub MT jako kompromis pomiedzy kosztem a checia posiadania solniczki, a ile ze wzgledu na podejscie mimo, ze kasa nie stanowi dla nich problemu. Ciekawia mnie powody decyzji akwarystow odnoscie stopna zaawansowania ich setupow. Chyba bardzo sie nie pomyle jesli powiem, ze mozna je podzielic na nastepujace grupy: -zasobnosc portfela - z reguly im bardziej HT tym drozej -oszczednosc czasu - Proste i czesto male zbiorniki nie wymagaja arsenalu aparatur, przez co sa duzo latwiejsze do prowadzenia. Z drugiej strone niektore rozwiazania HT upraszczaja obsluge -niechec do nowinek technicznych lub gadzeciarstwo - tu prosta sprawa - kupujemy jakis dodatek jako "zabawke" do akwarium, choc mozna sie obyc bez niej -zmieniamy sprzet na skutek jakiejs awarii lub problemow w akwarium - reczne dolewanie RODi powodowalo skoki parametrow wiec w koncu kupie dolewka automatyczna

Owszem, ja tylko wymienilem pare biotopow. Ale porownaj sobie dysproporcje miedzy kategoriami NP, LPS, SPS i Miekkimi? Ilu aktywnych akwarystow na NR ma typowy zbiornik NP?

Wydaje mi sie, zekazdy podswiadomie dazy do jakiegos tam odwzorowania typowej rafy koralowej ktora znamy czy to z autopsji czy to z folderow turystycznych. Jakie mamy inne opcje? A no mamy zimne morza polnocne (ktos nawet kiedys pisal na forum o takim zbiorniku- chyba ze Szkocji) , mamy biotopy Baltyku, mamy jakies zieleniaki morskie, mamy tez DSB ktore samo w sobie jest szalenie interesujace. Problem w tym, ze poza pozytywnie zakreconymi fascynatami konkretnego biotopu wszyscy daza do tej, wszystkim znanej rafy z kolorowymi koralami i rybami. Uogolniajac, nasze akwaria sa monotematyczne (w wiekszosci przypadkow), choc przyznam ze sam spedzam wiele czasu gapiac sie w moje refugium z DSB.

Nie do konca sie zgodze z Toba w sprawie falowania. Zmienne falowanie jest dosc istotne chociazby dlatego, ze jest bardziej efektywne w podnoszeniu detrytusu. Owszem, mozna zmieniac ustawienia pomp co tydzien, ale mozna tez miec programowalne cyrkulatory

Ja raczej kwalifikuje swoj zbiornik jako HT. Dlaczego? Dlatego ze wiaze sie to z ulatwieniami i w jakims stopniu przeklada sie na zwiekszone bezpieczenstwo. Tfu tfu, ale wszystkie wtopy, ktore mialem z akwarium wynikaly z mojego bledu, a nie z bledu sprzetu. Mialem rowniez sytuacje takie, kiedy to sprzet wykrywal chronil mnie przed wlasnymi bledami. Mam profiluxa, do ktorego zawsze sie moge lognac z komorki i oblookac czy reaktor dziala, czy temperatura odpowiednia.. do tego wyjezdzajac na urlop podlaczam dwie kamery IP co by miec podglad do sumpa i na zbiornik. Czujnik braku pradu w domu z powiadomieniem na komorke, dwa czujniki zalania. Dla mnie to dodatkowy komfort. Nie przecze tez ze jestem gadzeciazem

Jak by mialy wygladac finaly takich konkursow? Wszyscy zawodnicy zjazdzaja sie do jakiejs hali i stawiaja akwaria to ajk to ma miejsce przy slodkowodnych? Czy moze raczej na zasadzie jakiejs telekonferencji pomiedzy zawodnikami? Pytam bo widze potencjalny problem logistyczny z transportem. Transportowac korale to nie to samo co transportowac "moczarke"

Nie wiem czy to granulacja rozni te dwa rodzaje, kazdym razie takie dwa kiedys mialem i o ile kojarze to ten drobny jest zwykly a ten gruby z podbitym magnezem

Marek - to ja pisalem o niskich fosforanach u mnie. Polecam, wbrew temu co napisane na opakowaniu, zalac jednorazowa ilosc zasypu woda ro na 24h.

cecha charakterystyczna mitraxow sa plaskie koncowki szczypiec (zalaczona fotka), w przeciwienstwie do szpiczastych u krabow drapieznych. Uwaga mitrax jak wiekszosc krabow moze zmieniac kolor wraz z wylinka. U mnie jest ciemnobrazowy

http://technowinki.onet.pl/gadzety/triton-sztuczne-skrzela/82zb4

Nie wyglada na cyjano choc do konca nie wiem o co Ci konkretnie chodzi. Jesli o to ciemne cos to chyba jakas gabka. A to na pierwszym zdjeciu to jakas Tunicata - w kazdym razie pozyteczna.

Tak jak pisze Stani. Mialem Nepturiona 14k i 16k i oba zarniki dawaly na moje oko zbyt zolte swiatlo. W lampie wszystkie cztery rury mialem niebieskie

Artur - w tak malym akwarium nie musi byc szklo opti. Opti ma znaczenie tylko przy grubszych szybach. W swoim nie zauwazysz roznicy poza kosztem