Jak rosnie rafa koralowa? - artykul Dr Tima Wijgerde

[Tester]

Ostatnio w naszym swiecie akwarystów morskich trwaja wzmożone dyskusje na temat światla, wybarwienia korali i ich przyrostow. Przy okazji jednej z takich dyskusji dostalem od Grzegorza linka do ciekawego artykulu dotyczącego procesu kalcyfikacji u korali budujacych szkielety wapienne. Postanowilem przetlumaczyć caly artykul z dokladnym uwzglednieniem procesow chemicznych samej kalcyfikacji mając nadzieje, że stanie się on zaczątkiem dyskusji o przyrostach korali. Artykul jest w miare wiernie przetlumaczony. I nie zostal zamieszczony na NR w celach komercyjnych

Jak rosną rafy koralowe?

Napisany przez Dr Tima Wijgerde (tlumaczenie by Tester – link do oryginalu: http://www.coralscie.../how-reefs-grow). Rozmawialem z autorem opracowania i uzyskalem jego pozwolenie na publikacje tekstu u nas za co chcialem mu serdecznie podziekowac.

(Tim, if you are reading this, on behalf of our community I'd like to say big thank you for your consent to translate and publish your article )

Rafy koralowe są powszechnie znane z ich majestatycznego piękna , Te podwodne porowate struktury należą do najbardziej bogatych gatunkowo biotopów na planecie . Są domem dla niezliczonych zwierząt kręgowych i bezkręgowych i przez wielu zostały udokumentowane i odwiedzane. Te unikalne ekosystemy zostały stworzone przez połączone siły miliarda maleńkich zwierząt bezkręgowych ; polipów koralowych . Po wielu badaniach naukowych , stało się jasne, jak te zwierzęta były w stanie stworzyć ogród Eden praktycznie z niczego .

Polipy koralowe , twórcy życia

Korale są to głównie organizmy osiadle siedzące, tworzace kolonialne polipy , choć istnieją gatunki zyjące samotne . Polipy koralowe mają ramiona , otwor gębowy, jame chlonąco-trwiącą i są połączone ze sobą poprzez wspólne tkanki zwanej coenosarc . Zewnętrzna warstwa komórek ramion polipa jest zawiera nematocysty , komórki parzydelkowe wypełnionych neurotoksyną . Pozwala to koralom paraliżować ofiarę, od małego planktonu do nawet małych ryby , w zależności od wielkości polipa . Jama chlonąco-trawiąca ma postac prostego worka, które u wielu gatunków koralowców są połączone ze sobą , co pozwala im dzielić się składnikami odżywczymi . „Jelito” jest również miejscem, w którym znajdują się gonady korala .

Rysunek 1. Wsrod korali mieszka niewyobrazalna ilosc gatunkow, jak na przyklad ta zolta rurowka czy niebieskie oslonice

Wiele gatunków koralowców buduje szkielety , które zapewniają schronienie przed drapieżnikami . Pomagają one również nowo wykształconym polipy koralowe przymocować się na skalistym podłożu . Szkielety, które są budowane przez spodnią część skóry korala , przez wieki utworzyły kolorowe rafy , które znamy dzisiaj . Szkielet korala jest wykonany z węglanu wapnia (lub aragonitu ) . Cząsteczki tworzące szkielet są wydzielane przez warstwe calicoblastyczna lub nabłonek ektodermalny skóry, który jest wewnątrzną warstwą skóry (czyli ta część tkanki która bezpośrednio styka się ze szkieletem. Dopisek Testera) . Proces ten zużywa znaczne ilości energii , a tempo, samego procesu jest dość powolne. Niektóre korale mogą rosnąć o 5 mm (0,2 cala) w każdym miesiącu , podczas gdy inne , takie jak koralowce głębinowe mogą rosnąć znacznie wolniej. Ten proces wapnienia jest bardzo energochłonne, a potrzebna energia jest dostarczana przez glony zamieszkały w tkankach koralowców . Grupa glonów z rodzaju Symbiodinium utworzyła partnerstwo z korali , nazywane są one zooxantellae . Produkują cukry za pomocą energii słonecznej , podobnie jak robią to rośliny wyższe. Ten proces nazywamy fotosyntezą. Dostarcza ona do 95% energii potrzebnej do zycia koralom .

Kiedy rafy koralowe umierają , na przykład na skutek wzrostu temperatury , większość mieszkańców rafy umiera, lub opuszcza teren . Dzieje się tak dlatego, że koralowce nie tylko zapewniają przestrzeń życiową , ale również są kluczowym źródłem pożywienia dla wielu gatunków , takich jak ryby i ślimaki.

Budowy szkieletu koralowców

Korale tworzą swój szkielet za pomocą warstwy calicoblastycznej. Warstwa ta zawiera wyspecjalizowane komórki, które w sposób ciągły wydzielają się wapń ( Ca2 +) i jony wodorowęglanowe ( HCO 3 ) do otoczenia zewnętrznego (czyli poza enoderme ale w strone szkieletu a nie do wody. Dopisek Testera). Ostatecznie prowadzi to osadzania macierzy węglanu wapnia ( CaCO3 lub aragonitu ). Transport tych jonów następuje wbrew gradientowi stęzeń przez co wymaga sporo energii (w biochemii ten proces często nazywany jest „pompowaniem”. Dopisek Testera), a ta energia jest dostarczana przez rafy w symbiozie z zooxantellami . Wiele gatunków jest stanie rosnąć ponad 1 cm (0,4 cala) na miesiąc w ten sposób. Według szacunków , tropikalne korale twarde są w stanie zbudować około 10 kg aragonitu na m2 rocznie ( 2,25 kg na metr kwadratowy ft rocznie ) .

Ponieważ światło generuje większą część potrzebnej dla korala energii, proces ten jest powszechnie nazywany przez naukowców jako "wapnienie stymulowane światłem" (tłumaczenie bardzo luźne bo w orginale było “light-enhanced calcification” i nie bardzo umialem to inczej przetlumaczyć Dopisek Testera) . Dzieki wielu eksperymentom stało się jasne , że to stwierdzenie jest prawdziwe. Korale odkładają znacznie więcej węglanu wapnia w ciągu dnia,w przypadku gatunku Stylophora pistillata jest około cztery razy więcej w dzień niż w nocy . Podobnie jest u Galaxea fascicularis Stwierdzono również , te różnice w tempie wzrostu mogą być rejestrowane , już po 10 minutach, od włączenia światła.

Tworzenie czegoś z niczego , jak to działa ?

Budowy szkieletu koralowców jest procesem złożonym i można podzielić go na dwie główne etapy :

Krok 1 : Podejmowanie budulca

Pierwszym etapem jest wchłanianie wapnia i jonów dwuwęglanu z wody przez pory ektodermy (czyli zewnetrznej tkanki korala. Dopisek Testera). Następnie jony te są wprowadzane do jamy chlonąco-trawiącej zwanej inaczej coelenteron . Proces ten jest polega na dyfuzji i dlatego nie wymaga energii.

Rysunek 2 :pobieranie jonów wodorowęglanów z wody morskiej przez ektoderme polipa . Jony dyfundują przez obie warstwy komórkowe i mesoglea (galaretowata, bezkomorkowa warstwa pomiedzy dwoma warstwami komorek – endo i ekto-dermalna. Dopisek Testera), po czym trafiaja do coelenteronu . Część jonów (HCO3- dopisek Testera) rozdziela się na CO2 i jony wodorotlenowe ( OH-) . Główną głównym odbiorcą CO2 są zooxantellae . Jony wodorotlenkowe pomaga stabilizować pH coelenterony przez reakcję z protonami (H + ), jony ( opracowane na podstawie obrazu Hans Leijnse i Furla i wsp., Journal of Exp Biol . , 2000. ) .

Część jonów rozdziela się na CO2 i jonów wodorotlenowych ( OH-) . Główną część cząsteczek CO2 pobierana jest przez zooxantellae . Jony wodorotlenkowe pomagają stabilizować pH coelenteronu przez reakcję z protonami (H + ), jony do wody ( H2O ) .

Krok 2 : Transport budulca do rosnącego szkieletu

Następnym krokiem jest przenoszenie jonów wodorowęglanowych do tak zwanego płynu calicoblastycznego , który jest warstwą wody znajduje się bezpośrednio pod polipem , w którym zachodzi odkładanie aragonitu . To proces wymagający energii , która z kolei wymaga nośnika energii . Tym nosnikiem uzywanym przez wszelkie życie na naszej planecie jest ATP ( adenozynotrójfosforanu ) . Sam ATP jest wytwarzany w mitochondriach ( rys. 3) .Komórki calicoblastyczne w zewnętrznej warstwie skóry maja dużaą ilość tych organelli komórkowych , które ciężko pracuja na co dzień , aby umożliwić koralom budowanie szkieletu (ATP – można sobie wyobrazić z trzema resztami fosforanowymi PO4. Kazde oderwanie jednego anionu PO4 uwalnia energie do brocesow biochemicznych. ATP może oddac dwie porcje energii przechodzac z trojfosforanu przez dwufosforan do monofosforanu ATP>ADP>AMP, a następnie musi być naladowany w midochodriach lub chloroplastach poprzez ponowne dolaczenie reszt fosforanowych. Dopisek Testera). ATP wytwarzany jest przez utlenianie węglowodanów i kwasów tłuszczowych , a otrzymana energia jest zużywana głównie do transportu jonów wapnia przez warstwy calicoblastyczne ( rys. 3 ) . Węglowodany wytwarzane przez zooxantellae i zapewniają do 95% budgetu energii . Transport jonów wodorowęglanowych odbywa się poprzez wymianę ujemnie naładowanych cząsteczek ze środowiska zewnętrznego ( reprezentowane przez A- ) . Zasada ta jest nazywana antyportem . Pompowanie jonów wapniowych przez błonę komórkową jest również wykonywane przez system antyportowy ,jedyną różnicą jest to, że jony wapniowe , a także protony ( H +) muszą być transportowane wbrew gradientowi . Jest to podobne do łososia, który próbuje płynąć w silnym przeciwprądzie ; to zrozumiałe, że zużywa dużo energii . ATP jest nośnikiem energii dla procesu transportowania wapnia / H + .

Rysunek 3 :osadzanie węglanu wapnia przez zewnętrzną warstwę skóry lub ektodermy na macierzy wapniowej . Jony wodorowęglanowe ponownie dyfunduja przez mezoglee , ale proces ten nie jest jeszcze w pełni zrozumiały. Następnym krokjest jednak nie pasywny, lecz aktywny, jony wodorowęglanowe są pompowane do płynu calicoblastycznego przez system Antiport który wykorzystuje jony naładowane ujemnie (- ) . Jony wapnia Ca2 + i jony H + również przemieszczane do warstwy wapniejących. Ten sposób wykorzystuje energię, która jest dostarczany przez hydrolizę ATP do ADP i nieorganicznego ortofosforanu ( Pi ) . Zauważcie, że większość wodorowęglanów pochodzi z komórki własnego metabolizmu ; mitochondria wydychają CO2 , po czym enzym anhydrazy węglanowej ( CA ) katalizuje reakcję generowania jonów wodorowęglanów (HCO3 - ) . Przyjmuje się, że75 % dostępnego wodorowęglanu pochodzi od samych koralowców, a nie z wody ! Ostatecznie ,wodorowęglan i wapń wytrącają się razem w postaci węglanu wapnia ( CaCO3 ). Uwolnione protony ( H +) są stale pompowana z powrotem do komórek koralowych , aby zapewnić stałą, wysoką wartość pH w warstwie calicoblastycznej. W miejscu kalcyfikacji pH w ciagu dnia wynosi ok 9,3 , i spada do około 8 wieczorem. Oznacza to, że wzrost większości korali następuje w ciągu dnia ( modyfikowany Furla et al , Journal of Exp . Biol . 2000 ).

Ostatecznie wodorowęglan i wapń wytrącają sie w postaci węglanu wapnia ( CaCO3 ). Uwolnione protony ( H +) są stale pompowane z powrotem do komórek koralowych , aby zapewnić stałą wysoką wartość pH w warstwie calicoblastycznej. Jest to związane z bardzo ważnym procesem równowagi chemicznej w wodzie morskiej :

Rysunek 4 :Równowaga CO2 . Jak poziom pH spada , więcej jonów węglanowych jest przekształcanych w jony wodorowęglanowe . To zapewnia więcej miejsca dla nowych jonów węglanowych , takich jak te ze szkieletu koralowców. Z tego powodu , koralowce utrzymują wysoki poziom pH płynu warstwie calicoblastycznej , aby zapobiec rozpuszczeniu nowo wytworzonego szkieletu . Ilość wolnych jonów węglanowych nazywna jest aragonitowym stanem nasycenia . W ciągu dnia poziom pH płynu calicoblastycznego jest około 9,3 i około 8 w nocy . Przytych poziomach pH , węglan wapnia nie rozpuszcza się i wytrąca się jako aragonit ( zdjęcie: Tim Wijgerde ) .

Obecny wzrost stężenia CO2 w atmosferze powoduje powolny spadek poziomu pH w morzach, ze względu na to, że pochłaniają one około 20% tego gazu cieplarnianego . Gdy CO2 rozpuszcza się w wodzie, obniża się wartość pH poprzez uwalnianie jonów H + . Jeśli obecne emisje CO2 utrzymują poziom ten spadnie do około 7,4 w roku 2150 , rozpuszczając całą rafę koralową . Na długo przed tym, bielenie korali zniszczy niemal wszystkie rafy pozostawiając nagie plamy gruzu . Nawet teraz jest zauważalne zwolnienie procesu kalcyfikacji , a organizmy kalcyfikujące w umiarkowanych mórzach są szczególnie dotknięte . Wynika to z fizykochemicznych procesow zachodzących w oceanie. Wapń rozpuszcza się łatwiej w chłodniejszych wodach. Zwróć uwage na wytracanie wapnia na grzałkach w akwarium . To jest po prostu dokładnie odwrotne zjawisko .

Zasadowość ,głównym źródłem wodorowęglany ?

Chociaż rozpuszczanie CO2 w oceanach stanowi główne przyszłe zagrożenie , proces ten jest bardzo przydatny w tkance koralowej . Obok przyswajania wodorowęglanów , korale produkują dużo tych jonów w trakcie własnych procesów metabolicznych . Badania wykazały, że 70-75 % budżetu wodorowęglanu pochodzi z przekształcenia wewnątrzkomórkowego CO2 ! . Oznacza to, że tylko 25-30 % jonów wodorowęglanowych koral pobiera zwody . Chociaż korale produkują więcej CO2 przy wyższej intensywności światla , naukowcy odkryli , że proporcje te są stałe w różnych poziomach natężenia światła .

Produkcja wodorowęglanów z CO2 zwykle jest procesem biernym i zależy od pH . Jednakże , komórki posiadają enzymy, które są zdolne do katalizowania reakcji chemicznej . Enzym anhydraza węglanowa (CA ) katalizuje reakcję między CO2 i wody do wodorowęglanu , wytwarzając tym samym znaczne ilości tych jonów. Zaleca się jednak utrzymać poziom KH między 2,5 a 3 meq / l (kh 7-8,4 Dopisek Testera) , ponieważ wodorowęglany są nadal pobierane z wody dla prawidłowego wzrostu koralowców . Ponadto , wodorowęglany pomagają ustabilizować pH akwarium zwłaszcza w porze nocnej .

Rysunek 5. Korale zdobywaja wiekszosc jonow wodoroweglanowych z wlasnego metabolizmu - az do 75%

Odkladanie weglanu wapnia przez polipy stworzylo miejsce zamieszkania dla niezliczonej ilosci gatunków. (foto: Hans Leijnse)

Dlaczego koralowce rosną szybciej w ciągu dnia ?

Badania laboratoryjne wykazały, że koralowce rosną dużo szybciej w ciągu dnia. Czemu tak jest ? Istnieje kilka możliwych wyjaśnień tego zjawiska . Pierwszy proces , który może zwiększyć kalcyfikacje jest wysokie wytwarzanie ATP przez komórki calicoblastyczne, gdy otrzymują one znaczne ilości węglowodanów z zooxantelli. Stężenie ATP mierzone w tkankach Galaxea fascicularis jest o 35 % wyższe w koloniach inkubowanych w świetle w stosunku do tych inkubowanych w ciemniości . Obfitość ATP oznacza, że jest ​​wystarczająco dużo energii dostępnej dla transportu jonów wapnia i wodorowęglanu do płynu calicoblastycznego . Drugi powódem, jest wzrost wartości pH tkanki w ciągu dnia, gdy zooxantellae pochłaniają więcej CO2. Korale mają mniejsze trudności z deponowania aragonitu przy wyższych poziomach pH , . Trzecim możliwym powodem podwyższonej kalcyfikacji w ciągu dnia może być aktywacja pompy + / H + , Ca2 , która jest wrażliwa na światło, zwiekszając w ten sposób liczbę budulca transportowanego na szkielet . Wreszcie, dodatkowa produkcja wodorowęglanu może wplynąć na predkość budowy szkieletu(tabela 1 ). W ogólnieproces wapnienia mogą być zestawione z następującym równaniem:

Ca 2 + + 2HCO3 - - > CaCO3 + CO2 + H2O

Tabela 1:Przegląd stężenia wapnia / wodorowęglanów i pH w różnych częściach korala w ciągu dnia i nocy . Czerwone cyfry oznaczają główne czynniki stymulujące zwapnienie: wysoka produkcja wodorowęglanów i wysokim pH w płynie calicoblastycznym . Wysokie stężenie wapnia jest równie ważne, co tym bardziej ma znaczenie w ciągu dnia, mimo równowagi reakcji przesunietej w kierunku tworzenia węglanu wapnia. X : brak danych ( skompilowany z Furla i wsp., Journal of Exp Biol , 2000 i Al- Horani , Biologii Morskiej , 2003. ). .

Fuzja między tkanka i szkieletem

Teraz, kiedy jest jasne, jak koralowce są w stanie stworzyć coś pięknego z prawie niczego ,następnym pytaniem jest , jak ich tkanka jest podłączony do macierzy aragonitu . Jest to związane z nabłonkiem calicoblastycznym , który zawiera również inne wyspecjalizowane komórki . Te inne komórki są wyspecjalizowane w przyczepności i są nazywane desmocytami. Komórki te łączą tkanki koralowców z wapiennym szkieletem za pomocą licznych występów prowadzących do mezoglei . Rysunek 6 pokazuje jeden powiekszony desmocyt biegnący głęboko w mezogleę w którym widać liczne wiązki białkowe rozciągające się dalej w mezoglei , skutecznie tworząc bardzo duży obszar styku powierzchniowego pomiędzy tkanka koralowców oraz ich szkieletem. Desmocyty są porównywalne do zewnętrznych komórek calicoblastycznych , jak przedstawiono na fig. 3, jednakże komórki te kotwiące są bardziej nieregularne pod względem morfologii . Desmocyty podłączone są do szkieletu koralowców za pomocą niezliczonych włókien , które rozgałęziają się w aragonicie, białka te tworzą rodzaj matrycy organicznej . Dodawanie aminokwasów do akwariów rzekomo powoduje wzrost koralowców , który może być wyjaśniony w części przez stymulację gromadzenia się matrycy organicznej .

Inteligentne chemia

Modele z tego artykułu zostały opracowane przez naukowców , interpretując niezliczone i złożone eksperymenty z wykorzystaniem izotopów promieniotwórczych wapnia i węgla . Pozwoliło to biologom prowadzić eksperymenty metodą pulse-chase , co oznacza, że​​ pobieranie i transportchemikaliów przez zwierzęta jest dokładnie mierzony . Wzrost korali jest procesem wyjątkowym , a to pokazuje nam, jak te niezwykłe stworzenia, przystosowały się do trudnych warunków w oceanicznym środowisku . Dzięki wykorzystaniu procesów biochemicznych , wiele koralowców jest w stanie zbudować szkielet , który pozwala im doczepić się do podłoża i ukryć się przed drapieżnikami .

Rysunek 6 , Wygląd desmocyta łączącej tkanki koralowców ( mesoglea , m) do szkieletu koralowców , poprzez liczne występy . Wypustki ponownie rozgałęzia się na mniejsze włókna ( SF) . Jądro desmocyta ( n ) znajduje się w prawym górnym rogu , a mitochondrium ( mt ) można zobaczyć na lewej stronie . Rysunek pokazuje, że desmocyt jest połączony ze szkieletem za pomocą płytek, (PQ) przez włókna, które rozgałęziają w kierunku szkieletu . Stało się jasne, że aminokwasy, które są pobierane z pokarmem z kolumny wody są niezbędne do wzrostu koralowców , . Aminokwasy są potrzebne do przyrostu tkanki i syntezy macierzy organicznej, która rozgałęzia się na szkielecie ( obraz Toby Wright ) .

Rysunek 7. Zdjecie desmocytu pod mikroskopem elektronowym. Widoczne sa wypustki wrastajace w szkielet. Sam szkielet nie jest widoczny poniewaz zostal wyedytowany (czarna przestrzen na zdjeciu)

(Muscatine et al, Coral Reefs, 1997).)

Referencje :

Chave , KE , Smith SV i Roy KJ , węglan produkcji przez rafy koralowe , marzec Geol . , 1975 , str. 123-140 ( 12 )

Furla P , Galgani I Durand I i Allemand D , Źródła i mechanizmy transportu węgla do nieorganicznej zwapnienia koralowych i fotosyntezy , Journal of Experimental Biology , 2000, pp 3445-3457 ( 203)

Al - Horani FA , Al - Moghrabi SM , de Beer D ,mechanizm zwapnienia i jego stosunku do fotosyntezy i oddychania w scleractinian koralowej Galaxea fascicularis , Biologii Morskiej , 2003, pp 419-426 ( 142 )

Falkowski , PG , Dubinsky , Z, Muscatine , L , Porter , JW , Światło i bioenergetyki z symbiotycznej koralowców. Biologia , 1984 , str. 705-709 ( 34 )

Muscatine , L. Porter , JW , Reef korale : mutualistyczne symbiozy dostosowane do środowisk ubogich w składniki odżywcze . Biologia , 1977 , str. 454 - 460 ( 27 )

Edmunds , PJ , Davies , SP ,budżet energetyczny dla Porites Porites ( Scleractinia ) . Marzec Biol , 1986 , str. 339 - 347 ( 92 )

Muscatine L , Tambutte E , Allemand D , Morfologia desmocytes koralowych , komórki zakotwiczyć calicoblastic nabłonek do szkieletu , rafy koralowe , 1997, pp 205-213 (16)

[mari00sh]

Taka ciekawostka zasłyszana w Magi Wielkiego Błękitu:

"Najnowsze badania donoszą że koralowce bardzo wrażliwe na podnosząca się temperaturę wody, próbują ją regulować. Kiedy temperatura wody zaczyna przekraczać bezpieczną barierę 30 stopni wydzielają siarczan metylu, który dostając się do atmosfery przyspiesza powstawanie chmur. Skutkiem tego jest pojawienie się cienia, dzięki któremu temperatura wody zaczyna się obniżać, a koralowce nie są narażone na przegrzanie."

[fealsiderc]

Bardzo ciekawy artykuł .

[ssj44]

Przy jakim ph zatrzymuje sie ptoces kalcyfikacji?

[Tester]

Zrodlo:

http://www.scielo.sa.cr/scielo.php?pid=S0034-77442012000500010&script=sci_arttext

[ssj44]

Masz może podobne wykresy dotyczące KH?

[Tester]

Pamietajcie ze "nasza: kalcyfikacja to proces biochemichczney a nie chemiczny. pH i KH same z siebie jej nie determinuja. Korale maja pewien optymalny zakres wartosci parametrow w ktorym kalcyfikacja idzie najszybszym tempem z najmniejszym nakladem energii (co nie znaczy ze tej energii nie musi wydawac).

Im bardziej parametry odbiegaja od tego optimum tym trudniej koralowi odkladac CaCO3.

To tak jak z budowaniem kilkupietrowego domu z cegiel. Najszybciej budowano parter, a potem im wyzej tym wolniej bo wnoszenie cegiel na wyzsze pietra kosztuje wiecej energii

[Arduan]

Co racja, to racja. Dodałbym tylko "biochemiczna budowa" i "chemiczny rozkład". Dostępność budulca wpływa na nakład energii, stąd im więcej budulca tym łatwiej idzie budowa, co nie znaczy, że przy niedoborze budowy nie ma, kwestia dowozu energii (w pewnych granicach oczywiście). Przy niedoborach o jakich mówimy w przypadku naszych mikroświatków liczy się raczej bilans netto budowy i rozkładu.

Inaczej, tak jak Tester napisał kH i pH nie determinują proces biochemicznej budowy (nie w tych granicach), ale mają olbrzymi wpływ na chemiczny rozkład.

[Grzegorz Dyzma]

Czyli KH z wody w duzo mniejszej ilosci niz sie spodziewalem. W wiekszosci to samodzielan produkcja.

Czytaja o tych procesach znacznie latwiej teraz zrozumiec dlaczego poziom owszem , ale przede wsyztskim stalosc parametrow jets tak wazna w procesie kalcyfikacji.

Co do samych badan Dr Tim robi kawal dobrej roboty, inne badania nie mniej ciekawe. Szczegolnie o karmieniu w dzien.

[rs]

Wielkie dzięki za kawał dobrej roboty.

Świetny artykuł

Tyle tylko, że muszę chyba przeczytać jeszcze raz, bo nie wszystko "ogarniam"

[Tester]

No wlasnie, moze czesc pokarmow np aminokwasy, dawac w ciagu dnia?

[Arduan]

Ja karmię w dzień. Czasem tylko jest nocny bonus. :-)

[Grzegorz Dyzma]

Ja amino jak i inne pokarmy w kropelkach np bakterie, wegiel, witaminy podaje w dzien

Cyt. z linku ... http://www.coralscience.org/main/articles/nutrition-6/amino-acids

.......Scientists also found that amino acid uptake is stimulated by light, by using metal halide lamps atdifferent heights. Above 160 micromole photons / second / cm² there was no extra amino acid uptake. For aquarists it means they don't need to put 400W bulbs above their (average sized) tanks to ensure amino acid uptake. However, it is interesting that amino acid uptake is a diurnalevent.

Edytowane 7 Lutego 2014 przez Grzegorz Dyzma (wyświetl historię edycji)

[Tim Wijgerde]

Hi all,

I hope this article was useful to you. I appreciate your interest in my work, and I hope that some of this information will help you in your aquarium hobby.

[luft]

:czapki z głów:)

[Damian07]

Grzegorz z aminokwasami jest tak jak piszesz że niby lepiej podawać je w dzień .Jednak to założenie jest dla rafy koralowej gdyż tam dostęp korale do aminokwasów mają słaby ,ale ciągły . W akwarium jest jeden problem podajemy go i jest on chwilę dostępny z kilku powodów ,pierwszy to odpieniacz a drugi to światło gdyż aminokwasy są chromoforami i światło a szczególnie promienie UV je po prostu niszczą i sens podawania jest mniejszy .Pamiętajmy że akwarium nigdy nie będzie funkcjonowało jak rafa koralowa przykładem jest poziom fosforanów ,czyli na rafie koralowej jest go za mało i to często powoduje zamieranie koralowców ,a w akwarium mamy go za dużo i z tym walczymy .Koralowce też potrzebują bardzo mało pożywienia jednak musi być dostępne .Nauczyły się funkcjonować w bardzo ubogim środowisku ,ale z dostępem do wszystkich składników odżywczych ,a akwarium jest bardzo nie stabilnym systemem i dlatego jedni mają piękne kolorowe koralowce a inni ciągle szukają ,,świętego grala''